Masseria. Een prachtig verhaal over Jesce Masseria in Puglia!

Masseria

Op het landgoed gekomen in vlakbij Altamura is het enorm stil. Het grote gebouw torent uit boven het landschap.

Door het hek gaan we naar binnen. We zien niemand! Verder staat er een deur open.Via deze deur komen we in een grote ruimte, waardoor we aan de andere kant via een andere deur de achterkant van de Masseria bereiken. C’é nessuno? roepen we.

Emar Donato Laborante

Echter na een tijdje vinden we de man die ons rond gaat leiden. Emar Donato Laborante is de naam van de man die ons verwelkomt op de Masseria. Voor ons staat een markant figuur. Daarentegen is hij klein van stuk. Zijn lange haar zit in een soort van knot wat bijeen wordt gehouden door een haar klipje. Zijn witte baard steekt mooi af tegen zijn gebruinde huid.

We merken direct dat hij enorm gepassioneerd is over de plek waar we nu zijn. Hij wil ons gelijk van alles laten zien en vertellen. We volgen hem weer door dezelfde deuren waardoor we aan de achterkant van het gebouw zijn gekomen, terug naar de voorkant van het gebouw. Daar staan we stil. Hij verteld dat de Masseria gebouwd is in de vorm van een schip ‘una nave’. We vervolgen onze weg en wat verderop zien we een brede trap midden op het terrein. Via deze trap, die oud en vervallen is en vol met onkruid zit, dalen we af naar de grotten.

Beneden aangekomen wacht ons een verassing. Binnen in de koepelvormige grot zien we links en rechts oude fresco’s daterend van de 2e tot 14e eeuw na Christus.

Emar verteld ons dat wanneer het vochtig wordt in de grotten dat de kleuren van de religieuze fresco’s weer terugkomen. Verder zien we een altaar waarop een beeld staat van San Francesco di Paola. Vroeger leefde hier monniken op deze spirituele plek. Rondom zijn er een soort van banken gemaakt langs de muur. Daarom zaten de monniken niet achter elkaar maar naast elkaar. We zien nog een opening waarmee de Masseria verbonden is. Deze gang kunnen we nog niet gebruiken omdat het nog moet worden gerestaureerd.

Verder verteld Emar ons dat er van over de hele wereld jonge archeologen komen om te helpen restaureren. Onder andere ook uit Nederland.

Video door ItalieNu

Claustri

We laten de fresco’s achter ons en we volgen Emar naar de andere kant van de Masseria. We stoppen bij een soort ingegraven gat. Wanneer je goed kijkt zie je dat het de vorm van een oor heeft.

Hij koppelt hieraan het verhaal van de claustri en hij verteld: ‘Een claustri is een klein doodlopend straatje. Deze zijn veel te zien in Altamura. Het oor symboliseert het luisterend oor. In de claustri ontgaat je niets als je daar woont. Iedereen weet dus alles van elkaar. Ze weten wanneer iemand verdrietig is of blij. Zodoende is het makkelijk om elkaar te helpen omdat je zo dicht bij elkaar woont. Daarentegen waren er wel vluchtroutes in de claustri maar die zijn alleen bekend bij de inwoners.’

De volgende grotten…

We lopen door naar een andere grot. ‘Hier verbleven vroeger de paarden’, verteld Elmar. De paarden konden hier eten en drinken. Dit was de postkoets route. Wanneer de koets uit Rome kwam werden de paarden verwisseld zodat er weer frisse uitgeruste paarden de reis kon worden vervolgd. Dit was vroeger ‘Una stazione di rifornimento per cavalli e messaggeri’ wat betekent in het Nederlands: station voor de postkoets en voor reizigers tussen Jerusalem, Rome en Noord Europa.

Puglia stond vroeger onder water waardoor we nu in de laatste grot waar we naar beneden gaan nog schelpen in de wanden zien zitten van de zee.

Emar verteld hierover:

‘Deze grot noemen we de Respiro del mare. Zoals jullie kunnen zien, zie je in de wanden nog schelpen. 150 miljoen jaar geleden was hier nog de zee. Iedere keer als de grote continenten dichtbij kwamen en weer verder afdreven, zoals eb en vloed, kwam de Murgia weer boven water. Hierdoor ontstonden de ringen, waardoor te zien is net als bij een boom de leeftijd van de grot. Elmar doet een diepe ademhaling voor en laat zo zien dat bij in en uitademing eb en vloed ontstaat. Vandaar de naam Respiro del mare. De ademhaling van de zee.’

De Masseria

Hierna zijn we nog door het grote gebouw gelopen. Waar nu een tentoonstelling te zien is van foto’s van alle kruiden en bloemen die hier in de omgeving te vinden zijn. Er moet nog volop worden gerestaureerd. Ook hier zijn er muurschilderingen en een beschilderd plafond te zien.

Inmiddels zakt de zon en komt er een mooie oranje gloed over het land. Prachtig om te zien. Nadat we weer buiten staan maken we nog een paar foto’s samen met Elmar. In de hal doneren we wat geld in de doos die hier speciaal staat voor de voortzetting van de restauratie.

Voordat we weggaan verteld hij dat er een film is gemaakt over deze plek. Een trailer van deze film is te zien op youtube, genoemd Shepherds in the cave.

Een mooie rondleiding van een bevlogen man, die geweldig kan vertellen. Het is daarom een dag om nooit te vergeten.

Voor meer informatie

over Masseria Jesce Teatro della memoria kun je bellen of mailen naar: (vermeld er even bij dat je de informatie hebt van ItalieNu.nl, Elisa Gnurlandino)
Emar Donato Laborante
Telefoon + 39 340 167 10 65
ferulaferita@gmail.com
of via Facebook: https://www.facebook.com/masseriajesceteatrodellamemoria/